- Աչերդ է ծովէն առած, և ուներդ է ի թուխ ամպէն
Այս հայրենում Նահապետ Քուչակը բնութագրում է մի գեղեցիկ աղջկա: Նրա բնութագրելով այդ աղջկա աչքերը վերցված են ծովից, ունքերը՝ սև ամպերից, իսկ դեմքը՝ վարդի թերթիկներից:
- Ես աչք ու դու լոյս, հոգի, առանց լո՛յս՝ աչքըն խաւարի.
Այս հայրենում Նահապետ Քուչակը նկարագրում է իր մեծ սերը:Նա համեմատում է իր սերը այնպես ինչպես լույսը աչքի համար, իսկ ձուկը՝ ջրի:Եվ վերջում ասում է. «եթե ձկանը իր ջրից տանեն ուրիշ ջուր նա կապրի, իսկ եթե իրեն բաժանեն իր սիրուց նա կմեռնի:»
Комментариев нет:
Отправить комментарий