1.Ընդգծի՛ր այն բառերը, որոնց մեջ կա քար արմատը:
Պայքար, կայծքար, որձաքար, քարտեզ, քարատակ, քարբ, Պորտաքար, քարտուղար, նախշքար, երկնաքար, քանքար:
2. Ո՞րն է ավելորդ:
Պատշար, դարբին, բրուտ, ատաղձ, մատռվակ, հյուսն, քարտաշ, որմնադիր
3. Ո՞ր հատուկ անունը օրինաչափությանը չի ենթարկվում:
Տրդատ, Արա, Գևորգ, Աննա, Շավարշ, Ալիսա, Նվարդ, Մարիամ:
4. Ո՞ր բառերն օրինաչափությանը չեն ենթարկվում:
Լեռնցի, փաստացի, արևելցի, հարևանցի, հարավցի, թռուցի, բազմաբերդցի, գերազանցի, ուռուտցի:
5. Ինչպե՞ս ենք անվանում, ընտրիր յուրաքանչյուրին համապատասխան անունը:
Սպիտակ ձիուն -Ճերմակ
Շիկակարմիր ձիուն - աշխետ
Թխակարմրին -շառատ
Մոխրագույնին - մողաշիկ
Սև ու ճերմակավունին – ճանճկեն
Ասպարափայլին – պաշո
Ճերմակ, աշխետ, շառատ, մողոշիկ, պաշո, ճանճկեն:
ըստ գույների՝ սեավ (սև), ճերմակ, պաշո (սպիտակ), աշխետ (շիկագույն), մողոշիկ (մոխրագույն), շառատ (թխակարմիր), ճանճկեն (սև և ճեմակախառն), ճարտուկ (սպիտակ սևախայտ), կոստընտոտիկ (սպիտակախայտ ոտքերով), մատակախազ, մատակախանձ (չմալած), քածավարոտ (մալած), թաղամսավոր)
6. Տրվածներից որո՞նք, ավելանալով խոսք բառին, չեն արտահայտի փոխաբերական իմաստ:
Ծանր, կեղտոտ, կիսատ, մահացու, ուրախ, կցկտուր, տեղին, թթու:
7. Քանի՞ հնչյունափոխված բառ կա նախադասության մեջ:
Առվի եզրին կանգնած՝ նա հանկարծ նկատեց դստեր՝ ջրերի վրայով վազող կարմրավուն ծաղկազարդ գլխաշորը:
Պատ.՝ ութ
8. Հ. Թումանյանի հետևյալ ասույթներից ու թևավոր խոսքերից ո՞րը ո՞ր բացատրությանն է համապատասխանում: Նշի´ր նաև, թե որ ստեղծագործությունից է:
«Էս սարն իմն է», «Մեր ապրուստն ինչ է՝ մի կտոր չոր հաց, էն էլ հրե՜ն հա՝ երկնքից կախված» «Պսակեցին Մարոյին, տվին չոբան Կարոյին», «Բալը թանկ է», «Բանը հասավ դիվանբաշուն», «Տանը վե´ր ընկիր՝ իլիկ պտտիր», «Է՜յ, գիտի օրեր, որտեղ եք կորել»
Ավելորդ շռայլություն չցուցադրելու համար – «Բալը թանկ է»
Դեռահաս աղջկան կայացած տղամարդու հետ ամուսնանալիս – «Պսակեցին Մարոյին, տվին չոբան Կարոյին»
Գործը դատարան հասնելու դեպքում –«Բանը հասավ դիվանբաշուն»
Տղամարդու արժանապատվությունը վիրավորելիս – «Տանը վե´ր ընկիր՝ իլիկ պտտիր»
Աղքատ մարդու վաղվա օրվա անորոշությունը շեշտելիս – «Մեր ապրուստն ինչ է՝ մի կտոր չոր հաց, էն էլ հրե՜ն հա՝ երկնքից կախված»
Անցյալի քաղցր հուշեր հիշելիս – «Է՜յ, գիտի օրեր, որտեղ եք կորել»
Հանրային սեփականությանը տիրանալու դեպքում - «Էս սարն իմն է»
10. Լրացրո՛ւ Թումանյանի քառյակի բաց թողնված բառերը:
Տիեզերքում աստվածային մի ճամփորդ է իմ հոգին.
Երկրից անցվոր, երկրի փառքին անհաղորդ է իմ հոգին.
Հեռացել է ու վերացել մինչ աստղերը հեռավոր,
Վար մնացած մարդու համար արդեն խորթ է իմ հոգին։
Պայքար, կայծքար, որձաքար, քարտեզ, քարատակ, քարբ, Պորտաքար, քարտուղար, նախշքար, երկնաքար, քանքար:
2. Ո՞րն է ավելորդ:
Պատշար, դարբին, բրուտ, ատաղձ, մատռվակ, հյուսն, քարտաշ, որմնադիր
3. Ո՞ր հատուկ անունը օրինաչափությանը չի ենթարկվում:
Տրդատ, Արա, Գևորգ, Աննա, Շավարշ, Ալիսա, Նվարդ, Մարիամ:
4. Ո՞ր բառերն օրինաչափությանը չեն ենթարկվում:
Լեռնցի, փաստացի, արևելցի, հարևանցի, հարավցի, թռուցի, բազմաբերդցի, գերազանցի, ուռուտցի:
5. Ինչպե՞ս ենք անվանում, ընտրիր յուրաքանչյուրին համապատասխան անունը:
Սպիտակ ձիուն -Ճերմակ
Շիկակարմիր ձիուն - աշխետ
Թխակարմրին -շառատ
Մոխրագույնին - մողաշիկ
Սև ու ճերմակավունին – ճանճկեն
Ասպարափայլին – պաշո
Ճերմակ, աշխետ, շառատ, մողոշիկ, պաշո, ճանճկեն:
ըստ գույների՝ սեավ (սև), ճերմակ, պաշո (սպիտակ), աշխետ (շիկագույն), մողոշիկ (մոխրագույն), շառատ (թխակարմիր), ճանճկեն (սև և ճեմակախառն), ճարտուկ (սպիտակ սևախայտ), կոստընտոտիկ (սպիտակախայտ ոտքերով), մատակախազ, մատակախանձ (չմալած), քածավարոտ (մալած), թաղամսավոր)
6. Տրվածներից որո՞նք, ավելանալով խոսք բառին, չեն արտահայտի փոխաբերական իմաստ:
Ծանր, կեղտոտ, կիսատ, մահացու, ուրախ, կցկտուր, տեղին, թթու:
7. Քանի՞ հնչյունափոխված բառ կա նախադասության մեջ:
Առվի եզրին կանգնած՝ նա հանկարծ նկատեց դստեր՝ ջրերի վրայով վազող կարմրավուն ծաղկազարդ գլխաշորը:
Պատ.՝ ութ
8. Հ. Թումանյանի հետևյալ ասույթներից ու թևավոր խոսքերից ո՞րը ո՞ր բացատրությանն է համապատասխանում: Նշի´ր նաև, թե որ ստեղծագործությունից է:
«Էս սարն իմն է», «Մեր ապրուստն ինչ է՝ մի կտոր չոր հաց, էն էլ հրե՜ն հա՝ երկնքից կախված» «Պսակեցին Մարոյին, տվին չոբան Կարոյին», «Բալը թանկ է», «Բանը հասավ դիվանբաշուն», «Տանը վե´ր ընկիր՝ իլիկ պտտիր», «Է՜յ, գիտի օրեր, որտեղ եք կորել»
Ավելորդ շռայլություն չցուցադրելու համար – «Բալը թանկ է»
Դեռահաս աղջկան կայացած տղամարդու հետ ամուսնանալիս – «Պսակեցին Մարոյին, տվին չոբան Կարոյին»
Գործը դատարան հասնելու դեպքում –«Բանը հասավ դիվանբաշուն»
Տղամարդու արժանապատվությունը վիրավորելիս – «Տանը վե´ր ընկիր՝ իլիկ պտտիր»
Աղքատ մարդու վաղվա օրվա անորոշությունը շեշտելիս – «Մեր ապրուստն ինչ է՝ մի կտոր չոր հաց, էն էլ հրե՜ն հա՝ երկնքից կախված»
Անցյալի քաղցր հուշեր հիշելիս – «Է՜յ, գիտի օրեր, որտեղ եք կորել»
Հանրային սեփականությանը տիրանալու դեպքում - «Էս սարն իմն է»
10. Լրացրո՛ւ Թումանյանի քառյակի բաց թողնված բառերը:
Տիեզերքում աստվածային մի ճամփորդ է իմ հոգին.
Երկրից անցվոր, երկրի փառքին անհաղորդ է իմ հոգին.
Հեռացել է ու վերացել մինչ աստղերը հեռավոր,
Վար մնացած մարդու համար արդեն խորթ է իմ հոգին։
Комментариев нет:
Отправить комментарий