Երբ ես 2 կամ 3 տարեկան էի, գնացել էի Սևանա լիճ իմ քեռիի ծննդյան տարեդարձին:Մենք երբ ժամանեցինք Սևան, ես մի քիչ միրգ կերա, իսկ հետո գնացի լողալու:Ինձ իմ մայրիկը միշտ ասում էր.
-Սերգեյ, դուրս արի ջրից և արի հաց կեր:
Ես չէի համաձայնվում և շարնակում էի լողալ:Երբ մենք վերադառնում էինք տուն, ես դուրս եկա ջրից և ցանկացա հաց ուտել:Մայրիկն ասաց.
-Հացը վերջացել է, պետք է դիմանաս մինչև տուն հասնելը:
Այդ ժամանակ ես ասացի.
-Էս ինչ ծնունդ էր, սոված մնացինք:
Բոլորը ծիծաղեցին, իսկ ես ճղայնացա:
-Սերգեյ, դուրս արի ջրից և արի հաց կեր:
Ես չէի համաձայնվում և շարնակում էի լողալ:Երբ մենք վերադառնում էինք տուն, ես դուրս եկա ջրից և ցանկացա հաց ուտել:Մայրիկն ասաց.
-Հացը վերջացել է, պետք է դիմանաս մինչև տուն հասնելը:
Այդ ժամանակ ես ասացի.
-Էս ինչ ծնունդ էր, սոված մնացինք:
Բոլորը ծիծաղեցին, իսկ ես ճղայնացա:
Комментариев нет:
Отправить комментарий