Կարծում եմ, խրախուսանքը և պատիժը համարվում են դաստիարակության ամենակարևոր մեթոդներից: Յուրաքանչյուր արարք լինի դրական թե բացասական` չպետք է մնա անարձագանք: Լավի համար` խրախուսանք, վատի համար`պատիժ: Երբեմն խրախուսանքը լինում է վնասակար, իսկ պատիժը դրական:
Խրախուսել նշանակում է` դրականորեն գնահատել որևէ մեկի աշխատանքը: Խրախուսանքը մեծ նշանակություն ունի անձի համար: Մարդուն խրախուսում են նրա բարի գործի համար: Խրախուսանքի ներքո մարդը կարող է ցանկալի քայլեր անել և ճիշտ ուղիով ընթանալ: Խրախուսանքը լավ միջոց է: Խրախուսանքը ստիպում է մարդուն ավելի աշխատասեր և պատասխանատու լինել։ Իհարկե այս դեպքում ևս կարող է մարդ առիթավորվել և ծուլանալ, սակայն դա գալիս է մարդուց:
Պատիժը դա դաս է, դաստիրակչական նպատակ է պարունակում: Սակայն պատիժը չպետք է արտահայտվի ծեծով: Կարծում եմ, կարելի է, որպես պատիժ երեխային իր սիրելի խաղալիքից կամ զբաղմունքից զրկել: Իմ կարծիքով երեղային ծեծելով ծնողները կարող են շատ բացասական ազդել երեխայի դաստիարակության վրա:
Պատժելը դաստիարակության ամենաբարդ եղանակներից է, որը կարող է փոխել մարդու վերաբերմունքը: Թե խրախուսանքի, թե պատժի միջև պետք է լինի հավասարակշռություն և պետք է իմանալ, թե երբ է պետք այն կիրառել: Դաստիարակության մեջ, պատժելը վերջին փուլն է,որը պետք է շատ քիչ դեպքերում կիրառել և այնուհետև կիրառել խրախուսական եղանակներ: Քանզի խրախուսանքն ու բարությունը լավագույն ազդեցությունն են թողնում մարդու վրա: Իհարկե պատիժը երբեմն շատ անհրաժեշտ է, որովհետև այն անձնավորությունը, որ իր վերաբերմունքի համար ոչ մի արգելք չի տեսնում կրկնում է իր սխալը:
Комментариев нет:
Отправить комментарий